De geur van het voorjaar

Hoera het is weer lente. ‘Lekker man,’ zou René van der Gijp zeggen. Maar niet na het zien van het voorjaarsspotje van Hornbach, vrees ik. Zag je het al langskomen? Bekijk het anders nog even.

Zag je het? Twee stoere kerels, type klerenkast, zijn lekker lichamelijk bezig in de tuin en dan komen er twee wetenschappers met een apparaat waarmee ze uit zijn op het grondig bezwete ondergoed van de heren. Ja, om de lucht ervan te vangen, mind you. De lucht! ‘Zó ruikt het voorjaar,’ wil Hornbach ons doen geloven. Naar een vuile onderbroek dus? Bachgggg! Je gaat toch spontaan teurgverlangen naar de strengst denkbare winter? En dan is dat vuile ondergoed ook nog eens van twee bijzonder onappetijtelijke figuren, als ik het heersende modebeeld goed lees. Het is maar goed dat we nog geen geurentelevisie hebben. Het ding zou doorbranden.

Toch wil het verhaal dat aan de andere kant van de wereld Japanse tieners bestaan die dol zijn op de gevangen lucht. Meiden die bij het snuiven heel andere beelden in het hoofd krijgen. Nou, dat wil ik best geloven. Want je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat wel in deze wereld. En wat we kunnen bedenken is sowieso nog maar een fractie van het totaal aan mogelijkheden. Maar hoeveel van dergelijke tieners zullen er helemaal zijn? Drie? De grootste doelgroep is toch die, die aan het kokhalzen slaat. En dan ben je met deze spot Hornbach behoorlijk onaantrekkelijk aan het maken. Precies omgekeerd aan wat de opdracht was.

Of verkopen ze bij Hornbach wasknijpers voor op de neus?